Antiracisme
In theorie:
Antiracisme verwijst naar het tegengaan van rassenhaat, vooroordelen, institutioneel racisme en de onderdrukking van gemarginaliseerde (etnische) groepen. In theorie beargumenteren antiracisten vaak dat je enkel en alleen als ‘niet racistisch’ opstellen niet voldoende is om antiracistisch te zijn. Antiracisme gaat in dit perspectief over hoe je actief racistische machtsstructuren kan helpen ontmantelen. Antiracisme gaat over emancipatie voor iedereen die tot een onderdrukte ‘rasminderheid’ behoort (zie definitie racisme). Daarom wordt antiracisme idealiter intersectioneel benaderd.
In de praktijk:
In het onderwijs is antiracisme mogelijk op institutioneel en pedagogisch niveau:
- Institutioneel gezien gaat het om beleid dat actief racisme binnen het onderwijsinstituut en op hogere beleidsniveaus bestrijdt.
- Pedagogisch gezien is het ‘antiracist pedagogy’ kader van Columbia University een goede samenvatting van mogelijke anti-racistische praktijken in het klaslokaal:
-
- Zelfstudie en het (h)erkennen van racisme
- Onderzoek je positionaliteit en (on)bewuste vooroordelen
- Curriculum en cursusopzet met expliciete antiracistisch intentie ingerichten
- Zorg voor een meelevende klasgemeenschap en behandel studenten gelijkwaardig
- Betrek de bredere campusgemeenschap en zet je in voor actie buiten het klaslokaal
Maatschappelijke discussie:
Zie Kleurenbewust kader.